ازیابی امنیتی و کارآیی گواهی x.509

اساس هر ارتباط بر پایه اعتماد است. برای برقراری ارتباط طرفین باید یکدیگر را شناسایی و از طریق یک کانال امن با یکدیگر ارتباط برقرار نمایند. در دنیای فیزیکی این کار به صورت ارتباط رودررو صورت می گیرد ولی در دنیای الکترونیکی باید یک زیرساخت وجود داشته باشد تا بتوان اعتماد را در دنیای الکترونیکی پیاده سازی نمود. با استفاده از زیرساخت کلید عمومی می توان چارچوبی برای برقراری ارتباط در دنیای الکترونیکی را فراهم نمود. در زیرساخت کلید عمومی از رمزنگاری کلید عمومی استفاده می شود. رمزنگاری کلید عمومی اساساً برای رسیدن به دو هدف حل مسئله توزیع کلید و همچنین مسئله امضای رقمی مطرح گردید. اطمینان از اعتبار و صحت کلید عمومی اهمیت فراوانی دارد. در زیرساخت کلید عمومی برای حل این مشکل از گواهی الکترونیکی استفاده می شود. برای هرکلید عمومی یک گواهی از یک مرجع معتبر وجود دارد که متضمن تعلق آن به یک فرد است. این گواهی با امضای یک مرجع معتبر بر روی محتویات مندرج در آن اعتبار پیدا می کند. گواهی دارای قالب مشخصی است که یکی از این قالب ها گواهی x.509 است. استاندارد ieee 802.16 که با نام تجاری وایمکس شناخته می شود به دلیل ماهیت بی سیم، معماری انعطاف پذیر، امنیت بالا نسبت به دیگر شبکه های بی سیم (مانند wi-fi)، تحرک پذیری و گسترش پوشش جغرافیایی و ظرفیت بالا موردتوجه قرارگرفته است. تاکنون درزمین? امنیت وایمکس مقالات متعددی ارائه شده و حملات متعدد بر روی قسمت های مختلف این فناوری ازجمله احراز اصالت آن انجام گرفته است. در مرحله احراز اصالت، وایمکس از نسخه دوم پروتکل pkm استفاده می کند که در این پروتکل جهت احراز اصالت از گواهی الکترونیکی منطبق با استاندارد x.509 استفاده می شود. در این پایان نامه پس از معرفی نحوه احراز اصالت در نسخه دوم پروتکل pkm و نقش گواهی x.509 در آن، اعتبار سنجی زنجیره گواهی را در دو بخش اعتبار سنجی زنجیره نام و زنجیره شناسه گر کلید بررسی خواهیم نمود. درپایان حمله هایی از منظر گواهی x.509 مطرح می گردد.